zamglony Gru-Gru...

 Szybki wpisik na koniec roku opisujący ostatnie tygodnie w których bardzo brakuje światła. 

Pogodowo znowu brak zimy - po paru dniach z początku grudnia gdy temperatury nocą spadały poniżej zera znów mamy wiosenne klimaty. Jeszcze dobrze rośliny nie weszły w stan spoczynku a już zacznie się kolejny szalony sezon wegetacyjny który osłabi te i inne organizmy.

nagietek kwitnący początkiem grudnia

Oczywiście nagietkowi to nie przeszkadza, w końcu jest rośliną jednoroczną i wysiewa się z nasion.

Co do obrazów małowyraźnych to pojechałem 2 tygodnie temu pod Niemodlin na gęsi i żurawie. W zeszłym roku miałem tu stado ok 100 żurków i ok 2 tys gęsi. Tym razem żurków było pod 130. Za rok pewnie będzie jeszcze więcej. Widać, że zmiany klimatyczne wpływają na zachowania ptaków. 

żurki i łabędzie nieme

W taką pogodę naprawdę ciężko zrobić poprawne technicznie ujęcie. Ciemno, mgliście i tak monochromatycznie. Za to na żywo takie sytuacje mają swój specyficzny klimat.

mimo, że dnia ubywa i słońca brak ,ptakom dopisuje werwa i hormony buzują

"odpoczywające" pole

Widzę coraz więcej hodowców żywności ugoruje i sieje poplon na polach. To dobra praktyka choć akurat ta roślina jest silnie ekspansywna i chyba o ile dobrze pamiętam inwazyjna. 

Gęsi spotkałem nieco dalej. Co z tego, że dały się podejść blisko, jak momentami widoczność spadała do stu metrów. NO cóż bywa....

kukurydzianki

Ostatni łikend miałem wolny i mimo paskudnej pogody polazłem w krzoki na...... grzyby. No bo w taką pogodę to ptaków niestety brak. Co można zbierać o tej porze roku? Ta zwaną zimową trójcę: boczniaka ostrygowatego, płomienicę zimową i uszaka bzowego. Tym razem znalazłem tylko płomienicę, ale była tylko jedna mała kępka więc nawet jej nie zabrałem robiąc tylko próbę na miejscu. Smaczna była :-) 

płomienicę zbieramy tylko i wyłącznie gdy potrafimy ją odróżnić od podobnej hełmówki jadowitej

Z innych wątków które warto wspomnieć to udział w spotkaniach organów społecznych naszego lokalnego samorządu. Byłem na spotkaniu komitetu ds. rewitalizacji (ja ja nie lubię tego słowa), i radzie ds ekologii przy burmistrzu (nowym). To było drugie spotkanie tego organu. Moje odczucia są mało optymistyczne choć  nie zamierzam przestać edukować i uwrażliwiać. 

Tylko jak się ma wkoło ludzi systemowo "nieczynnych" na piękno i kruchość natury to ciężko coś sensownego współtworzyć. I to widać po rządzących krajem do lokalnych samorządowych struktur  po "asów" z rządzącej już rok koalicji która moim zdaniem cynicznie wykorzystała hasła "ochroniarskie" a teraz robią z przyrodą dokładnie to samo co ich poprzednicy.

tylko w terenie człowiek znajduje jeszcze "ukojenie" :-)

Dziwne zbiorowisko robiniowo-głogowo-bzowe. Tu byłem na grzybkach.
Tymczasem najbliższy łikend spędzę na wkładach na uniwerku a co najfajniejsze będzie o ptakach :-)

No to nara i może jeszcze coś do końca roku wstawię - trochę wolnego będzie.

Mało-wiela

 Jak zerkniecie na foty z posta dowiecie się, o co kaman z tytułem.

W czasie ostatnich 2 tygodni niewiele czasu spędziłem w dzikim stąd post będzie dość krótki a prezentowane foty pokazują to com widział odczas ostatniego łikendu. Poprzedni długi spędziłem pobierając nauki zamiast spacerować po rozświetlonych Karkonoszach jak reszta uczestników dorocznej "listopadówki" - była to już 18sta edycja z rekordową frekwencją prawie 90 osób. W sumie to ja za tłokiem nie przepadam więc może i dobrze, że mnie tam za bardzo nie było, ale z drugiej żal bo jednak jakąś solówkę w górki można było se zrobić. Przejdę jednak do konkretów: w sobotę z kolegą nomen omen nazwisku takim samym jak rzeczony dzień tygodnia wybrałem się na zbiornik Dziedźkowice (granica woj Śląskiego i Małopolskiego). Żaden z nas jeszcze tam na ptaszeniu nie był a jak wiecie odwiedzać nowe miejscówki lubię. Wyprawa była dedykowana obserwacji nurów i rzeczywiście widzieliśmy w sumie 7 nurów z dwóch najczęściej spotykanych w PL gatunków: rdzawoszyim i czarnoszyim. Tylko jeden z nurów był w odległości dających możliwość nie tylko komfortowej obserwacji ale też jej uwiecznienia. 

ptaka zauważyliśmy wracając z przechadzki NE wałem do samochodu

Często tak jest, że najfajniejsze obserwacje zdażają się na tzw "powrocie".

jest na co popatrzeć - spory ptaszor z tego nura

Kiedy się przyglądniecie zdjęciu zobaczycie, że nogi tego ptaka są na samym końcu tułowia. Takie ich umiejscowienie bardzo pomaga w podwodnych łowach i przemieszczaniu się w wodzie, natomiast na lądzie nury są praktycznie bezradne. 

Wracając A-czwórką na zrekultywowanej hałdzie miejskiego śmietniska w Gliwicach zauważyłem stado owiec. Robią one w okolicach śląskich metropoli za kosiarki i edukują społeczeństwo w kwestii ekologicznego podejscia do naszych miejskich zieleńców.

teren miejskiego wysypiska śmieci

owce kameruńskie

Uważam, że to super inicjatywa: zwierzęta to zawsze lepsza opcja niż spalinowe potwory a do tego nawożą glebę. Nie powodują hałasu, nie emitują spalin (no wiem, metan ;-)))  i uwrażliwiają ludzi. Tutaj więcej można o tym arcyfajnym projekcie przeczytać: Ekologiczne rozwiązania w Katowicach. Owce kameruńskie "koszą" trawę w stolicy województwa. Gdzie można je spotkać? | Katowice Nasze Miasto 

Oby ta sytuacja przetrwała jak najdłużej.

Zatrzymaliśmy się jeszcze na dwóch zbiornikach niedaleko Gliwic czyli Dzierżnie i Pławniowicach. Raczej bez szału było, choć pojawiły się gęsi a na Pławniowicach a na Pławniowicach od zachodniej strony kotłowały się spore ilości kaczek. Co dziwne nie było tam żadnych nurów ani nawet łysek których zimą jest tam grube setki (łysek, nie nurów).

tafla zb Pławniowice

Niedziela czyli szybka przechadzka po starorzeczu w Otmęcie. Sporo ludzi  tam spacerowało i nawet spotkałem kilka znajomych bladych twarzy oraz poedukowałem zaciekawionych ptakami przygodnych spacerowiczów, ale najciekawsze były jedne z najmniejszych krajowych ptaków jakimi są zniczki. Aż trzy osobniki kręciły się w nadbrzeżnym gąszczu koło wywrotu dęba. Cudem udało mi się je uwiecznić bo to mega ruchliwe i niecierpliwe stwory w czym przypominają mi...... mnie :-)

tło przypasowało

gąszcze przyciągają drobnicę

wywrot deba leżący od roku w korycie starorzecza

Zauważyłem, że bardzo dużo drzew ma jeszcze zielone liście, szczególnie dotyczy to wierzb i olch, ale i lipy czy dęby też jeszcze nie zrzuciły się całkiem na zimę.

Zniczek będzie Was żegnał kosym poźnojesiennym spojrzeniem. 

zniczek 

Nerka!

Leśnie zaduszki

Rzeczywiście sporo czasu ostatnio spędziłem w lesie. Nie były to wyprawy na grzyby (jadane) choć nie wzbraniam się przed kulinarnymi przygodami z "grzybicą" :-) i ten sezon mam zaliczony na nietypowe gatunki i grzyby.  Spaceruję i przyglądam się przemianom, zastępstwom i ich konsekwencjom. No i oczywiście pięknymi barwami jakie daje nam ten czas. Zapraszam na chwilkę do pobliskich lasów. Nie będę się dziś rozpisywał a drobne dygresje i uwagi pod fotkami.

pojedyncze pomnikowe (wymiarowo) buki między Górażdżami a Chorulą

samica (?) szablaka sp.

Dodam, że pogoda końcówki października i początku listopada sprzyjała niedobitkom owadów i ważkom. Sporo ich było widać. 

soplówka - chroniony i cenny grzyb

Ten okaz znalazła koleżanka Monika i zdradziła mi jego lokalizacje. W naturze jest to gatunek chroniony i na pewno nie do zrywania, ale warto napisać, że można go kupić w handlowej wersji do uprawy w chałupie. Soplówki mają jak zresztą wiele innych grzybów rosnących na martwych drzewach wiele substancji o właściwościach leczniczych. Wiosną se kupię taką zaszczepioną grzybnią skrzynkę i zobaczę jak to się je. Na razie wystarczają mi kiszone rydze i kim czi z kanii :-)

martwy już buk i jego siewki - tak wygląda przemijanie u drzew

To prawie jak życie wieczne.

martwe drewno rozkładając się użyźnia glebę i zatrzymuje wodę. Na drugim planie bukowe dziecka.

Te kilka zdjęć zrobiłem w buczynkach Góry Św Anny. Lubię tam jesienią zaglądnąć bo jest niesamowicie. 

resztki starodrzewia

lustrzanką ładniej by wyszło, ale i tak foto daje pojęcie jakie tam rosną drzewa

kolorowe korony - każdy ma swoją przestrzeń

grzyby- najwięksi sprzymierzeńcy i wrogowie drzew

Skonstatuję z lekkim żalem, że sporo buków mających po ok 150 lat jest w słabej formie. Zapewne nie nadążają za szybkim tempem zmian klimatycznych. Czy te młode drzewa które wyrastają obok będą sobie radziły lepiej? To wątpliwe, bo dobór naturalny i ewolucja tak szybko nie działają, a na to by wykształciły się osobniki lepiej radzące sobie z suszą i coraz mocniejszymi wiatrami potrzeba setek o ile nie tysięcy pokoleń tych długowiecznych organizmów.

kolorowe leśne rafy

 

w tle klasztor na Św Ance

a tu widziana od góry młodzież brzozy i chyba czeremchy w okolicach Szczakla 

Szybki przeskok do parku w Otmęcie:

klony z parku

Na razie w parku jest dużo liści i mam nadzieję, że zarządcy nie będą kompulsywnie z nimi walczyć bo już chyba powoli powinno docierać, że liście to nie śmieci. Jasne, że są i takie których powinno się z parku pozbyć jak liście kasztanowca porażonego szrotówkiem, chorujących klonów, czy zawierających substancje utrudniające wzrost dębów czerwonych i orzecha włoskiego. No, ale resztę można zostawiać nie tylko dla żyjących w parkowych przestrzeniach organizmów, ale i po to by zobaczyć uśmiech dzieci i ich rodziców dokazujących w takich okolicznościach. 

 

trzy dęby 

Zwróćcie uwagę na różny stan ulistnienia tych drzew - rosną raczej w jednakowych warunkach więc pytanie dlaczego ten po środku ma jeszcze w miarę gęstą zieloną koronę a drzewa po prawej i lewej żółtą i już zrzucające liście? To zapewne sprawa tzw: typów fenologicznych. Pewnie o tym będę się niedługo uczył :-)

Ostatnie kilka fot z sobotniej wyprawy z kolegami lovelasami w czeskie Jeseniki. Pogoda się akurat zepsuła, ale nie przeszkodziło nam to zrobić 18 km i solidnie się zmęczyć. Fajne tam są szklaki, ale też widać, że świerka ostro tną (bo im zamiera). Ptaków prawie nie było - stadko krzyżodziobów pod zamkiem Kobersztajn i jakieś sójki. 

ruiny zamku

zalążnie widłaków wystające ze szczelnego kobierca mchów

parę takich formacji skalnych było po drodze (zejście z Orlika)

malownicze gołoborze

To już ostania fotka z nastrojowego i kolorowego łikendu. 

Choć zaczyna się najmniej zróżnicowana pora roku to może uda mi się coś fajnego spotkać i tu wrzucić. To tymczasem.

Od Turawy po Pidżi

 Jak głosi tytuł będzie głównie o wypadzie na zb Turawski i słynny płaskowyż. Najpierw jednak szybkie omówienie najważniejszych faktach z ostatnich dwóch tygodni. Najpierw sprawy społeczne: chyba jeszcze nie wspominałem, że dostałem się do społecznej komisji d.s ekologii przy (nowym) burmistrzu Gogolina. Tydzień temu było pierwsze spotkanie po którego przebiegu wnoszę, że lekko nie będzie, ale już zacząłem siać wśród pozostałych uczestników edukacyjne ziarenka.  Co mnie także ucieszyło to info podane podczas spotkania innego społecznego "ciała" jakiego jestem uczestnikiem (społeczna komisja rewitalizacyjna) , że na razie tereny koło tzw centrum bioróżnorodności nie będą przekształcane w "zielone płuca Gogolina". Natomiast nie jest aż tak kolorowo jakby mogło być, gdyż nasza rada miasta podjęła uchwałę w której nie zgadza się z wynikami Audyty Krajobrazowego Woj. Opolskiego ; Audyt krajobrazowy województwa opolskiego – BIP Opolskie.pl W tym dokumencie wymieniono 3 obszary Gminy Gogolina które należało by zacząć realnie chronić. Jak myślicie? Czy radnym reprezentującym mieszkańców spodobały się takie zalecenia? Łatwo niestety zgadnąć, że nie....ech. Jakby ktoś miał ochotę zapoznać się z treścią negatywnej opinii naszych "przedstawicieli" to wrzucam. Pod numerkiem VI_63_2024 to jest  Uchwały z VI Sesji Rady Miejskiej w Gogolinie, która odbyła się w dniu 30 września 2024r. - Urząd Miejski w Gogolinie  

Z przyrodniczo-kulinarnych akcji to meeega grzybowy sezon jest. Rydzy nazbierałem sporo. Część zjadłem, część zblanszowałem a resztę zakisiłem. Już są gotowe i po próbie - gitara! Także kimczi z kanii się kisi a wcześniej robiłem "bitki" z tych grzybów w stylu indian Keczua. Też wyszły smakowicie. Mimo końcówki października sezon dalej trwa i choć deszczu nie widzieliśmy z miesiąc, grzybulce dalej wyłażą.  Ale teraz zapraszam na przygodę nad wodę. 

Jak byłem tydzień temu nad zbiornikiem błotka i ptaków nie było zbyt wiele. Jedyną ciekawostką byłą odczytana gęgawa. NO to lecimy z fociami.

świstek też chciał na  bloga :-)

siewnica i gęgawy

pierzący się do godówki samiec rożeńca

A teraz krajobrazowo:

łachy u ujścia Małej Panwi

Szybka Turawka za nami a teraz Pidżi co się dalej ptaków nie wstydzi. W sobotę zrobiłem małą rundkę po uprzednim odwiedzeniu Waldka obrączkującego ptaki w dolinie Osobłogi. Tam też sfociłem płaza co też wyszedł na grzybobranie :-)

żaby "brunatne" mają idealny kamuflaż

Wcześniej uwieczniłem kląskawkę;

strażniczka trzmieliny

A co ciekawego na polach pod Głogówkiem? Ano było sporo ptaków. Najpierw nad dużym polem poplonu którego widać coraz więcej (i bardzo dobrze!) latały dwa kosmacze, drzemlik, wokalizujące skowronki i świergotki łąkowe. Najbardziej jednak zaskoczył dorosły bielik. To zdecydownie "nie polny" gatunek drapola.

biały ogon mówi, że to dorosły zawodnik, ciekawe skąd tu przyleciał

Na nieboskłonie trwał intensywny ruch. Co chwila słychać było drobnicę lecącą dość wysoko stąd trudną do zauważenia, ale duże ptaszory dały się identyfikować.

kormorany lecące nad polami to nieoczywisty widok

białoczółki

Pod Starymi Kotkowicami zauważyłem olbrzymie stado szpaków wykonujących murmurancje (loty synchroniczne) . Niestety prowadziłem auto i nie zdołałem tych zjawiskowych ewolucji uwiecznić. Podjechałem w pobliże miejsca gdzie siedziała część stada - było ich tam kilka tysięcy, ale to nie było całe stado które parę minut wcześniej widziałem. 

malusi wycinek stada na tle kwitnącego poplonu (słoneczniki)

Od stron drogi Głogówek-Tomice siedziały czajki. To ich stałe jesienne miejsce odpoczynku i żerowania. Nazywa się to w języku ornitogicznym "zlotowiskiem".

elegancja i klasa czyli czajki w locie

Oprócz wymienionych wcześniej ptaszorów latało sporo myszaków i teraz dwie foty tych pięknych pospoliciaków;

"jasnotek"

Myszaki w tej odmianie barwnej są czasem mylone z kosmaczami ,ale opatrzony obserwator zauważy różnice.

to prawda, że ciężko spotkać dwa jednakowo upierzone myszołowy

Na koniec fotki innych organizmów które też mnie od dawna fascynują: soliterowe (samotne) drzewa w polnym krajobrazie mają wiele uroku a znikają tak samo szybko, jak te rosnące w terenie zurbanizowanym czy lasach. Trza mi je zatem dokumentować by choć w taki sposób zachować ich piękno.

samotna czereśnia przy kapliczce

kolory w polnej scenerii bywają zaskakujące

samotna grusza koło Zakrzowa  

Tyle w tej relacji. Czas nadchodzi mało fotograficzny, ale wierzę, że los mi będzie dawał możliwość ciekawych spotkań choć czasu będę miał dużo mniej bo od listopada zaczynam studia. Trzymajcie za mnie kciuki i do zaś.